Մի անգամ իմ ընկեր նապաստակի պապիկը որոշեց, որ պետք է գնա ուրշ երկիր, բայց նա գնալուց առաջ ասեց, որ մենք գտնենք ամենապիտանի բանը իր թանգարանի համար: Այնտեղից մեկ երեխա առաջարկեց, որ դնենք գումար, որովհետև առանց գումար մարդ չէր կարող իր համար ուտելիք և տան համար պարագաներ գնել: Իմ ընկեր նապաստակի քույրիկը որոշեց, որ պետք է դնենք սառույց, որովեհտև առանց սառույցի ջուր չէինք կարողանա ստանալ, բայց պապիկը ասաց, որ սառույցը թանգարունում կհալվի: Իսկ իմ ընկեր նապաստակը վազեց և իրենց տնից բերեց մոմ: Եվ ես հասկացա, որ աշխարհում ամենապիտանի բանը մոմն է: Հետո նապաստակի պապիկը , որ եկավ տեսավ մոմը և շատ ուրախացավ և թանգարանում ամբողջ անկյուններում մոմեր կային:
Ամենապիտանի բանը
-
Ծանուցում՝ Ուսումնական, ստեղծագործական աշուն | Քրիստինե Շահբազյան
Մարիետա Դալալյան 